Test inteligencji emocjonalnej Golemana

Ten test został stworzony przez prof. Daniela Golemana.

Proszę, odpowiadaj szczerze na pytania. Twoje odpowiedzi pozostaną anonimowe.

Ładowanie...

• Wersja dopasowana do telefonu.
• Wersja web. Jeszcze szybsza!

• Jesteś na pokładzie samolotu, który nagle wpadł w silne turbulencje i chwieje się mocno na wszystkie strony. Co robisz?

  Kontynuujesz swoją lekturę lub oglądasz film, nie zwracając większej uwagi na turbulencje.

  Na wszelki wypadek stajesz się bardziej czujny, bacznie obserwując członków załogi i czytasz kartę z instrukcjami bezpieczeństwa.

  Po części z odpowiedzi a i b.

  Nie wiem, nigdy nie zwracałem uwagi.
• Jesteś z grupą czterolatków w parku. Nagle jedno z dzieci zaczyna płakać, ponieważ inni nie chcą się z nim bawić. Co robisz?

  Starasz się nie wtrącać; pozwalasz dzieciom załatwiać ich sprawy po swojemu.

  Rozmawiasz z dzieckiem i pomagasz mu znaleźć jakiś sposób, aby inne dzieci chciały się z nim bawić.

  Mówisz spokojnie miłym głosem, aby przestał płakać.

  Starasz się odwrócić jego uwagę i pokazujesz inne zabawy, które mogą go zająć.
• Przyjmijmy, że miałaś/eś nadzieję na ocenę bardzo dobrą z jednego z przedmiotów, ale okazało się, iż dostałeś dostateczny z egzaminu. Co robisz?

  Nakreślasz konkretny plan poprawy swojej oceny i postanawiasz się go trzymać.

  Postanawiasz postarać się bardziej w przyszłości.

  Mówisz sobie, że tak naprawdę nie ma znaczenia, jak dobry jesteś z tego przedmiotu i koncentrujesz się na tym, z którego masz lepsze oceny.

  Idziesz do profesora i starasz się go przekonać, aby dał ci lepszy stopień.
• Wyobraź sobie, że jesteś agentem ubezpieczeniowym i dzwonisz do potencjalnych klientów. Piętnaście osób z rzędu rozłączyło się podczas rozmowy, przez co jesteś już zniechęcona/y. Co robisz?

  Kończysz na dziś i masz nadzieję na większe powodzenie jutro.

  Analizujesz w sobie cechy, które mogą podważać twoje zdolności sprzedaży.

  Podczas następnej rozmowy próbujesz czegoś nowego i nie poddajesz się w działaniu.

  Rozważasz inną ścieżkę kariery.
• Jesteś menagerem w organizacji działającej na rzecz tolerancji dla różnorodności rasowej i etnicznej. Przypadkiem słyszysz, jak ktoś opowiada rasistowski dowcip. Co robisz?

  Ignorujesz to, przecież to tylko dowcip.

  Wzywasz tę osobę do swojego biura i dajesz jej reprymendę.

  Mówisz na głos przy wszystkich, że takie żarty są niestosowne i nie będą tolerowane w tej organzacji.

  Sugerujesz tej osobie, aby przeszła program szkoleniowy na temat różnorodności.
• Starasz się uspokoić przyjaciela, który wpadł w furię i wyzywa kierowcę innego samochodu po tym, jak ten niebezpiecznie zajechał mu drogę. Co robisz?

  Mówisz mu, żeby zapomniał; wszystko skończyło się dobrze i nic takiego się nie stało.

  Włączasz jedną z jego ulubionych płyt i próbujesz odwrócić jego uwagę.

  Przyłączasz się do obelg, ale wyolbrzymiasz swoją reakcję.

  Opowiadasz mu, że kiedyś byłaś/eś w podobnej sytuacji i czułaś/eś się tak samo zła/y jak on teraz, gdy nagle okazało się, że ten człowiek spieszył się na pogotowie.
• Ty i twój chłopak/dziewczyna wdaliście się w dyskusję, która przerodziła się w głośną kłótnię; w przypływie złości padają przykre słowa, których w rzeczywistości nie mieliście na myśli. Co najlepiej zrobić?

  Zrobić 20-minutową przerwę i kontynuować dyskusję.

  Po prostu przerwać kłótnię i zamilknąć, bez względu na to, co powie twój partner.

  Przeprosić i poprosić o to samo partnera.

  Przerwać na chwilę, zebrać myśli i wyrazić swój punkt widzenia najdokładniej jak potrafisz.
• Zostałaś/eś wyznaczona/y jako lider grupy, która stara się zaproponować kreatywne rozwiązanie uciążliwego problemu w pracy. Od czego zaczniesz?

  Opracowujesz program i wyznaczasz czas na dyskusję na temat każdego punktu, aby dobrze wykorzystać wasz wspólny czas.

  Dajesz wszystkim trochę czasu na lepsze poznanie się.

  Zaczynasz od wypytywania ludzi o pomysły na rozwiązanie tego problemu, póki temat jest świeży.

  Rozpoczynasz burzę mózgów, zachęcając każdego, aby mówił cokolwiek mu przyjdzie do głowy, bez względu na to, jak odważne by to było.
• Wyobraź sobie, że masz 5-letniego syna, który jest nad wyraz nieśmiały i od urodzenia przejawia strach przed nowymi miejscami i w kontakcie z obcymi ludźmi. Co robisz?

  Akceptujesz fakt, że jest po prostu nieśmiały i wymyślasz sposoby, aby go chronić w sytuacjach dla niego nieprzyjemnych.

  Prowadzisz go do dziecięcego psychiatry.

  Celowo stawiasz go w sytuacjach, w których zmuszony jest poznawać nowe osoby i miejsca, aby mógł przezwyciężyć swój strach.

  Organizujesz serię wymagających, ale możliwych do przejścia wyzwań, które pokażą mu, że potrafi sobie radzić wśród nowych ludzi i w nowych miejscach.
• Od jakiegoś czasu chcesz wrócić do grania na instrumencie, na którym kiedyś uczyłaś/eś się grać. W końcu udaje ci się powrócić do ćwiczeń i chciałabyś/chciałbyś jak najlepiej wykorzystać czas. Co robisz?

  Trzymasz się ściśle codziennego planu ćwiczeń.

  Wybierasz utwory, które pozwolą rozwinąć twoje umiejętności.

  Ćwiczysz tylko wtedy, kiedy jesteś w nastroju.

  Wybierasz utwory, które są znacznie ponad twoje umiejętności, ale w ten sposób możesz sumiennie pracować.