ฉันจะอยู่รอดในจักรวาลแฮร์รี่ พอตเตอร์ได้หรือไม่

คุณจะอยู่รอดได้นานแค่ไหนในโลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์

คุณถูกเคลื่อนย้ายไปยังจักรวาลแฮร์รี่ พอตเตอร์ อย่างน่าอัศจรรย์เพียงเพื่อที่จะค้นพบว่าอันตรายอยู่ใกล้แค่เอื้อม ประสบการณ์และทักษะที่คุณได้เรียนรู้มาจนถึงตอนนี้เพียงพอที่จะช่วยให้คุณอยู่รอดหรือไม่ คุณจะหลงอยู่ตลอดไป หรือคุณจะปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมและใช้เวทมนตร์เพื่อเอาชนะการต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่าหรือไม่ หรือคุณจะพลิกโชคชะตาของคุณเองและสร้างหมุดหมายของการเริ่มต้นแห่งยุคใหม่ได้หรือเปล่า ทั้งหมดนี้จะขึ้นอยู่กับเจตจำนงและความเชี่ยวชาญด้านเวทมนตร์ของคุณล้วนๆ

พ่อมดและแม่มดที่รัก โปรดจำไว้ว่าทุกสิ่งที่คุณเลือกอาจเปลี่ยนชะตากรรมของคุณในโลกแห่งเวทมนตร์ได้ ขอให้โชคดี

ก่อนอื่น เลือกตัวตนเพื่อเข้าสู่โลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์:
เรียบร้อย
โต๊ะยาวทั้งสี่ตัวนั้นเต็มไปด้วยเหล่าพ่อมดแม่มดในชุดคลุมยาว เทียนนับพันเล่มลอยอยู่ในอากาศ ส่องให้ทั้งห้องสว่างเรือง และจานทองกับถ้วยทรงสูงที่เงางามก็เพิ่มความน่าทึ่งให้กับภาพที่เห็นตรงหน้า
ในห้องโถงใหญ่ มีโต๊ะยาวอีกหนึ่งตัวอยู่ที่ด้านตรงข้ามกับประตูใหญ่ และคุณสามารถจำคนที่นั่งอยู่ตรงกลางได้อย่างง่ายดาย:
“ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์!”
มันเหมือนกับว่าคุณได้ยินคนเป็นล้านกำลังพูดคุยและดื่มกิน แต่ไม่มีใครกำลังมองมาทางคุณ
หยุดอยู่กับที่
เดินเข้าไปในโถงใหญ่
คุณมองไปที่ภาพสะท้อนตัวเองจากหน้าต่าง สวมชุดคลุมยาวของพ่อมดและถือไม้กายสิทธิ์ไว้ในมือ คุณดูจะมีอายุราวๆ สิบสี่หรือสิบห้าปี
พ่อมดวัยเยาว์คนหนึ่งเดินผ่านคุณไปและเข้าไปในห้องโถงใหญ่
“เฮ้ หวัดดี!”
เดินเข้าไปกับเขา
คุณยกมือขึ้นเพื่อกล่าวทักทาย แต่อีกฝ่ายเดินเข้าไปราวกับเขามองไม่เห็นคุณ
เขาไม่เห็นฉันหรือนี่ นี่คือฝันงั้นเหรอ
ตามไปและพยายามพูดกับเขา
ตรงไปหาศาสตรจารย์ดัมเบิลดอร์
“เฮ้ นายได้ยินฉันมั้ย?”
คุณพูดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ แต่เขาไม่สนใจคุณ คุณทั้งสองเดินช้าๆ เข้าไปในห้องโถงใหญ่ และคุณรู้สึกเหมือนว่ากำลังอยู่ในหนัง ต่างกันแค่ไม่เห็นหน้าที่คุ้นๆ ตาของหลายคน
คุณยืนอยู่ตรงหน้าศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นคุณ
นี่คือฝันงั้นเหรอ
ฉันโดนสาปงั้นเหรอ
คุณเดินเข้าห้องโถงใหญ่ไปอย่างช้าๆ และคุณรู้สึกเหมือนว่ากำลังอยู่ในหนัง ต่างกันแค่ไม่เห็นหน้าที่คุ้นๆ ตาของหลายคน
แฮร์รี่, เฮอร์ไมโอนี่, รอน... พวกเขาไปไหนหมด
คุณเดินต่อจนมาถึงหน้าห้องโถงใหญ่ ยืนอยู่ต่อหน้าศาสตรจารย์ดัมเบิลดอร์โดยไม่มีใครสังเกตเห็นคุณเลย
นี่คือฝันงั้นเหรอ
ฉันโดนสาปงั้นเหรอ
คุณมองไปรอบๆ อย่างสับสน และยิ่งงงหนักกว่าเดิมจากเสียงแปลกๆ รอบตัวคุณ คุณมองไปที่ผนังตรงกลางระหว่างหน้าต่างสองบาน
มีเส้นสีเลือดสองเส้นค่อยๆ ปรากฏขึ้นช้าๆ:
ผู้ที่ไม่สมควรอยู่ที่นี่:
ไปซะไม่งั้นตาย.
และตอนนี้มีเลือดไหลอาบลงมาจากกำแพง
รีบออกจากห้องโถงใหญ่ทันที
ขอความช่วยเหลือจากอาจารย์
[check]
คุณรีบไปยังประตูของห้องโถงใหญ่ แต่มันปิดอย่างแน่นหนา ไม่ว่าจะพยายามขนาดไหนคุณก็เปิดมันไม่ออก
นึกย้อนไปถึงเนื้อเรื่องในนิยายต้นฉบับ คาถาใดบ้าง ที่อาจมีประโยชน์ในสถานการณ์นี้
(โปรดเลือกทุกข้อที่ถูกต้อง)
อาเบอร์โต้
น็อกซ์
อาโลโฮโมร่า
โมบิลิอาร์บัส
ทารันทาเลกร้า
เลือกครบแล้ว ข้อต่อไป
คุณลองทุกวิธีที่คิดออก แต่ประตูก็ยังปิดอยู่
งานเลี้ยงจบแล้ว พวกนักเรียนออกไปกับพรีเฟ็คต์ และไม่มีใครเห็นคุณ สัมผัสตัวคุณ หรือสื่อสารกับคุณเลย
ตอนนี้คุณคือคนเดียวที่อยู่ในห้องโถงใหญ่ คุณมองไปรอบๆ และเห็น หนังสือสีดำ เล่มหนึ่ง อยู่ตรงที่นังของศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์
เปิดหนังสือ
“ศาสตราจารย์มักกอนนากัล! ศาสตรจารย์สเนป! ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์! ได้ยินผมมั้ย?”
เหล่าอาจารย์ดูยังคงเพลิดเพลินกับงานเลี้ยง หรือคุณนั้นล่องหนอยู่จริงๆ ไม่มีใครตอบรับเสียงเรียกของคุณเลย
นึกย้อนไปถึงเนื้อเรื่องจากนิยายต้นฉบับ คาถาใดที่อาจมีประโยชน์
โซโนรัส
โพรเทโก้
อิมเพอร์วิอัส
ออบบลิวิเอท
คุณลองทำทุกอย่างที่คิดออกแล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครโต้ตอบกับคุณ
งานเลี้ยงจบแล้ว พวกนักเรียนออกไปกับพรีเฟ็คต์ และไม่มีใครเห็นคุณ สัมผัสตัวคุณ หรือสื่อสารกับคุณเลย
ตอนนี้คุณคือคนเดียวที่อยู่ในห้องโถงใหญ่ คุณมองไปรอบๆ และเห็น หนังสือสีดำ เล่มหนึ่ง อยู่ตรงที่นังของศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์
เปิดหนังสือ
“นี่คือดัมเบิลดอร์ เกิดอะไรขึ้น”
บรรทัดข้อความปรากฏขึ้นในหนังสือ ด้วยความตื่นเต้น คุณหยิบปากกาขนนกที่วางอยู่ข้างๆ เขียนตอบไปว่า:
ศาสตราจารย์ คุณรู้จักแฮร์รี่ พอตเตอร์หรือเปล่า
ศาสตราจารย์ ไม่มีใครเห็นหรือได้ยินผมเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้
คำตอบปรากฏขึ้นมาในหนังสือ
“ฉันไม่รู้จัก คำตอบนี้ช่วยเธอได้หรือเปล่า”
“ถ้าเธอรู้สึกว่าอยู่ในอันตราย มีบางคนที่ช่วยเธอได้อยู่ที่ร้านหัวหมู”
ผมจะไปที่นั่นได้ยังไง
ศาสตราจารย์ โวลเดอร์มอร์กำลังจะกลับมา และสเนปจะฆ่าคุณ คุณควรจะ...
คำตอบปรากฏขึ้นมาในหนังสือ
“อย่ากังวล ฉันรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง”
“ไปที่ร้านหัวหมู จะมีคนไปพบเธอที่นั่น”
ผมจะไปที่นั่นได้ยังไง
เข้าใจแล้ว ศาสตราจารย์!
ไม่มีคำตอบอื่นใดจากหนังสืออีก
นึกย้อนไปถึงเนื้อเรื่องจากนิยายต้นฉบับ ร้านหัวหมู อยู่ที่ไหน
ตรอกไดแอกกอน
ตรอกน็อคเทิร์น
หมู่บ้านฮอกส์มี้ด
เลขที่ 12 กริมโมลด์ เพลซ
ระหว่างกำลังเดินออกมาจากปราสาท คุณเห็นถนนยาวๆ แคบๆ คุณสามารถมองเห็นต้นวิลโลว์จอมหวดกับกระท่อมของแฮกริดได้ เช่นเดียวกับที่เห็นป่าต้องห้ามอันมืดหม่นน่ากลัวอยู่ไกลๆ
คุณจะเลือกไปตามเส้นทางใด
เข้าไปในป่าต้องห้าม
ขึ้นเรือบนชายฝั่งของทะเลสาบสีดำ
เข้าไปในเส้นทางลับใต้ต้นวิลโลว์จอมหวด
ขึ้นรถลากข้างประตูทางเข้าหลัก
[check]
“บรู๋วววววววว”
ทันใดนั้น เสียงหอนของหมาป่าดังแว่วมา ทำให้คุณกังวลนิดๆ
พระจันทร์ลอยเด่นอยู่บนฟ้าราวกับเป็นจานเงินใบใหญ่ งั้นวันนี้ก็เป็น วันแปลงร่างของมนุษย์หมาป่า!
ข้อใดบ้างต่อไปนี้ที่เป็นคำกล่าวที่ถูกต้องเกี่ยวกับมนุษย์หมาป่า
มนุษย์หมาป่าแปลงร่างทุกเดือน
มนุษย์หมาป่าลืมว่าตัวเองเป็นใครหลังจากแปลงร่าง
เชื้อมนุษย์หมาป่าแพร่ผ่านน้ำดื่มได้
หากมนุษย์หมาป่าสองคนสืบพันธุ์กันในร่างหมาป่า ทั้งสองจะตาย
ผงเงินผสมกับดิตทานี ใช้กับแผลที่ถูกมนุษย์หมาป่ากัดใหม่ๆ จะปิดแผลได้
เลือกครบแล้ว ข้อต่อไป
เสียงหอนของหมาป่าดังขึ้นเรื่อยๆ และคุณแทบจะรู้สึกได้ว่ามันอยู่ใกล้ๆ
ทันใดนั้น สิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ตัวหนึ่งบินมาทางคุณ มันมีขาหน้า, ปีก และศีรษะของนกอินทรีย์ยักษ์ แต่ลำตัว ขาหลัง และหาง เป็นของม้า มันคือ ฮิปโปกริฟฟ์!
ขอบคุณพระเจ้า มันมาเพื่อช่วยฉัน
หวังว่ามันจะไม่ฆ่าฉันนะ
[sort]ฮิปโปกริฟฟ์หยุดยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าคุณ คุณจะเข้าไปใกล้มันได้อย่างไร (เลือกตามลำดับขั้นตอนที่ถูกต้อง)
โค้งให้มัน
สัมผัสตัวมัน
ขี่มัน
เรียบร้อย ข้อต่อไป
คุณทำให้สัตว์ร้ายเชื่องได้!
ระหว่างที่คุณบินสูงขึ้นและสูงขึ้น คุณสามารถรู้สึกได้แม้แต่สัมผัสอันอ่อนนุ่มของปุยเมฆและลมที่เย็นเยือก มองลงไปข้างล่าง คุณเห็นปราสาทฮอกวอตส์อันมีมนต์ขลังและลึกลับอยู่ใต้ท้องฟ้ายามราตรี
ไม่นาน คุณก็ลงมาถึงบริเวณหน้าประตูร้านหัวหมู
ป้ายไม้แตกๆ แขวนอยู่บนราวเหล็กสนิมกรัง มีรูปของหัวหมูสดๆ และเลือดที่ไหลนองออกมาจากผ้าสีขาวที่ห่อมันไว้
ผลักประตูเข้าไป
ที่นี่ดูหม่นหมองจัง คงไม่มีปัญหาอะไรอีกหรอกนะ
แสงในห้องนั้นมืดสลัว มีแค่ผู้ชายแก่ผอมๆ คนหนึ่งนั่งหันหลังให้ประตู
คุณชำเลืองไปเห็นภาพของอาเรียนาแขวนอยู่บนผนัง
สวัสดี ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ส่งผมมาหา...
น้องสาวของคุณสวยมาก
“เฮ้ อย่าเอ่ยถึงเขา! นี่ของเธอ เธอต้องตามหาหญ้าปิศาจสำหรับตัวเธอเอง เข้าใจมั้ย? ฉันจะพูดอีกที หญ้าปิศาจ อยู่ทางเหนือของป่านั่น”
ชายชราโยนผ้าคลุมสีดำผืนหนึ่งขึ้นบนบาร์
หญ้าปิศาจหน้าตาเป็นยังไงเหรอ
ผ้าคลุมนี่ใช้ทำอะไรเหรอ
“อืม” ชายชราส่งเสียง
“นี่ของเธอ เธอต้องตามหาหญ้าปิศาจสำหรับตัวเธอเอง ได้ยินไหม ฉันจะพูดอีกที หญ้าปิศาจ อยู่ทางเหนือของป่านั่น”
ชายชราโยนผ้าคลุมสีดำผืนหนึ่งขึ้นบนบาร์
หญ้าปิศาจหน้าตาเป็นยังไงเหรอ
ผ้าคลุมนี่ใช้ทำอะไรเหรอ
“มันเป็นสีเขียว และส่องประกาย เซ็นทอร์อาจจะช่วยเธอได้”
“ถ้าเธอเจอสักตัวน่ะนะ”
ออกจากร้านหัวหมู
“มันทำให้เธอเป็นอมตะได้ เอาล่ะ ออกไปจากที่นี่ ฉันจะพักผ่อน”
ออกจากร้านหัวหมู
“มันเป็นสีเขียวและส่องประกาย. เซ็นทอร์อาจจะช่วยเธอได้ ถ้าเธอเจอสักตัวน่ะนะ”
“อีกอย่าง หญ้าปิศาจจะ มีกลิ่นเหมือนน้ำทะเล เอาล่ะ ออกไปจากที่นี่ ฉันจะพักผ่อน"
ออกจากร้านหัวหมู
ต้นไม้หนาและคดเคี้ยวพันกันเหมือนร่องรอยของงูเหลือมยักษ์ที่เลื้อยผ่านหญ้า มีเพียงแสงจันทร์สลัวๆ ที่ส่องผ่านกิ่งไม้และใบไม้ ทำให้เกิดทิวทัศน์ที่ลึกลับและแปลกประหลาด
ฮิปโปกริฟฟ์ส่งคุณที่ทางเข้าป่าต้องห้ามและบินหนีไป หญ้าปิศาจนั้น อยู่ทางเหนือของป่า แต่คุณจะเลือกไปตามเส้นทางใด
ไปด้านที่มีใบไม้ประปราย
ไปด้านที่มีใบไม้หนาแน่น
คุณเดินเข้าไปในป่าลึกอย่างช้าๆ ทันใดนั้นคุณเริ่มได้ยินเสียงเบาๆ บนหญ้าราวกับว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหว
จากนั้นคุณก็ตระหนักว่าเท้าของคุณถูกปกคลุมด้วยแมงมุมขนาดเท่าฝ่ามือซึ่งปกคลุมพื้นทั้งหมดจนเป็นสีดำ หนึ่งในนั้นกระโจนใส่คุณ มันสลายเป็นขี้เถ้าทันทีที่สัมผัสผ้าคลุม
หมอบตัวลงและใช้ผ้าคลุมห่อตัวเองไว้
ใช้ผ้าคลุมเป็นอาวุธโจมตีใส่พวกแมงมุม
คุณปลดกระดุมผ้าคลุมและห่อตัวเองจนมิดชิด แต่คุณยังรู้สึกว่ามีแมงมุมข้างนอกกระโดดใส่คุณ จากนั้นเสียงหนึ่งก็เริ่มดังขึ้นและใกล้เข้ามา มันเหมือนเสียงคลิกๆ ของก้ามปู
อะโครแมนทูล่า
แค่คิดถึงเรื่องนี้ก็พอที่จะทำให้บางคนหัวใจวายได้แล้ว
รอก่อน
ต่อสู้ด้วยไม้กายสิทธิ์
คุณยืนขึ้นและโบกเสื้อคลุมของคุณไปมา แต่แมงมุมตัวน้อยก็ไม่หยุดโจมตี
จากนั้นเสียงหนึ่งก็เริ่มดังขึ้นและใกล้เข้ามา มันเหมือนเสียงคลิกๆ ของก้ามปู
อะโครแมนทูล่า
แค่คิดถึงเรื่องนี้ก็พอที่จะทำให้บางคนหัวใจวายได้แล้ว
ซ่อนตัวในผ้าคลุม
ชักไม้กายสิทธิ์ขึ้นมาต่อสู้
ตอนนี้คุณไม่กล้าเคลื่อนไหวใดๆ คุณทำได้แค่เชื่อพลังของผ้าคลุมเท่านั้น
“ฟิ้ว” เสียงธนูและลูกศรผ่านหูของคุณไป ตามด้วยเสียงบางอย่างตกลงพื้น
“เป็นอะไรหรือเปล่า พ่อมดหนุ่ม ขึ้นหลังฉันมา!” เซ็นทอร์ตัวหนึ่งคว้าคุณขึ้นหลังแล้ววิ่งหนีออกมา
ตามหาหญ้าปิศาจต่อไป
“พวกแมงมุมไปแล้ว!”
คุณกำไม้กายสิทธิ์ในมือและโจมตีใส่สัตว์ประหลาดสีดำขนยุ่บยั่บตรงหน้า แต่มันไปได้ไม่สวยนัก
“ฟิ้ว” — เสียงธนูและลูกศรผ่านหูของคุณไป ตามด้วยเสียงบางอย่างตกลงพื้น
“เป็นอะไรหรือเปล่า พ่อมดหนุ่ม ขึ้นหลังฉันมา!” เซ็นทอร์ตัวหนึ่งคว้าคุณขึ้นหลังแล้ววิ่งหนีออกมา
ตามหาหญ้าปิศาจต่อไป
[check]
ตามคำบอกเล่าของชายชราที่ร้านหัวหมู หญ้าปิศาจเป็นกุญแจสำคัญที่จะช่วยให้คุณกลับคืนสู่ร่างปกติ โชคดีที่เซนทอร์ช่วยคุณไว้
ทีนี้นึกย้อนไป ลักษณะของหญ้าปีศาจที่ชายชรากล่าวถึงเป็นอย่างไร (หากจำไม่ได้ อย่าเดา แค่กด “เริ่มต้นมองหา...”)
สีเขียว
สีฟ้า
ส่องประกาย
กลิ่นเหมือนน้ำทะล
รสชาติเหมือนคาโมมายด์
เริ่มต้นมองหา